Adopted Paula finds her twin sister in China - Geadopteerde Paula vindt haar tweelingzus in China

Geadopteerde Paula vindt haar tweelingzus in China

Vijf geadopteerde Nederlandse vrouwen gingen in China op zoek naar hun biologische ouders. De 23-jarige Paula Vrolijk vond haar familie en blijkt onderdeel van een eeneiige tweeling.

Cindy Huijgen9 november 2023

“Ze lijken als twee druppels water op elkaar”, zegt een oom, die net aan de lunchtafel is komen aanschuiven. Paula Vrolijk en haar tweelingzus Yiling Zheng kijken elkaar glimlachend aan. Ze hebben de opmerking van diverse familieleden gehoord sinds ze elkaar 24 uur geleden voor het eerst ontmoetten. De twee hebben dezelfde neus, dezelfde voortanden en hun oren hebben dezelfde vorm.

BLIJF OP DE HOOGTE

Krijg een melding bij belangrijke artikelen over Algemeen nieuws.

Een zichtbaar verschil is hun lengte. Yiling is een halve kop kleiner. Ook heeft ze geen lachlijntje in haar linkerwang. Die heeft Paula van hun vader. Meneer Zhengs lijntje zorgt ervoor dat zijn gezicht er vriendelijker uitziet.

Het grootste verschil is dat Paula door een Nederlands echtpaar is geadopteerd toen ze anderhalf jaar oud was. “Mijn moeder wilde vanaf kinds af aan al adopteren. Gewoon om iets goeds te doen voor kindjes die het daar niet konden overleven”, legt Paula uit.

Paula groeide in Zutphen op met twee broertjes en een zusje. Yiling is bij hun biologische ouders grootgebracht in Ningdu ten zuidwesten van Shanghai. “Dat is nog duidelijk te zien. Yiling ziet er echt Chinees uit en ik ben verwesterd”, meent Paula.

HAAR BIOLOGISCHE OUDERS HADDEN GEEN IDEE DAT PAULA IN NEDERLAND OPGROEIDE

De eenkindpolitiek werd in hun streek destijds zo streng gehanteerd dat het gezin zich gedwongen voelde om een van de baby’s op te geven. “Twee dagen na haar geboorte heeft een oude vrouw haar naar het kindertehuis gebracht”, vertelt mevrouw Zheng. Haar echtgenoot vult aan: “Er zat niets anders op.” Het pasgeboren kind had nog niet eens een naam.

Toen de familiewetgeving soepeler werd toegepast, zo’n tien jaar geleden, heeft de familie Zheng een poging gedaan om de andere helft van de tweeling te vinden. Ze hadden geen idee dat Paula in Nederland opgroeide. “Toen we haar wilden vinden, was China veel minder ontwikkeld. We wisten niet waar we moesten beginnen. Als we ook in het buitenland hadden moeten zoeken, hadden we helemaal geen idee gehad”, zegt Yiling.

Dat veel Chinese baby’s door buitenlanders werden geadopteerd is bij een groot deel van ouders die een kind hebben afgestaan niet bekend. China zette de deur voor interlandelijke adoptie in 1991 open. Toen pas werd toegestaan dat buitenlanders kinderen uit Chinese weeshuizen adopteerden. Aanvankelijk was er meer aanbod dan vraag, maar dat begon te veranderen toen het nemen van gezonde Chinese meisjes populair werd. In 1998 werd China het grootste herkomstland van interlandelijke adopties ter wereld.

In tegenstelling tot Paula weet Yiling vanaf haar zevende dat ze een tweelingzus heeft, toen ze dat per ongeluk in een gesprek opving. Ze heeft ook een broertje. Twee jaar na hun geboorte werd mevrouw Zheng opnieuw zwanger. Dit keer van twee jongens, van wie een stilgeboren werd. De familie ontving voor hun zoon een boete van omgerekend bijna 650 euro vanwege het overtreden van de eenkindpolitiek.

DE ZUSSEN KRIJGEN DEZELFDE RODE JURK, OM IN TE HALEN DAT ZE ALS KIND GEEN MATCHENDE OUTFIT DROEGEN

Na de lunch wordt Paula overladen met geschenken. Zo krijgt de tweeling dezelfde armband van hun ouders. Van haar opa krijgt Paula een hongbao, een rode envelop met geld. Meneer en mevrouw Zheng staan erop dat de zussen gaan winkelen om in te halen dat ze als kind geen matchende outfit droegen. Ze kiezen dezelfde rode jurk uit.

Bij de lokale boeddhistische tempel steekt de familie wierook en kaarsjes op om de hereniging met hun verloren dochter te vieren. Op weg naar de tempel zit mevrouw Zheng op de achterbank naast haar dochters. Vastberaden niet meer van Paula’s zijde te wijken.

Familie Zheng van links naar rechts mevrouw Zheng, Yiling, Paula en meneer Zheng. Beeld Cindy Huijgen

Familie Zheng van links naar rechts mevrouw Zheng, Yiling, Paula en meneer Zheng.Beeld Cindy Huijgen

Dat de zussen herenigd zijn nadat ze een leven van elkaar gescheiden waren komt doordat Paula op zoek is gegaan, samen met vier andere Nederlandse geadopteerden die uit dezelfde provincie komen. Met haar lotgenoten had ze flyers uitgedeeld bij de Ninghe-brug, waar ze volgens haar dossier te vondeling zou zijn gelegd.

Een voorbijganger filmde het groepje met zijn mobiel en zette het op zijn Douyin-account, de Chinese variant van TikTok. De post ging viraal en een oom stuurde het naar de familie Zheng met de opmerking: “Zij lijkt op Yiling”.

‘WE ZOUDEN HAAR NOOIT OP EEN BRUG LEGGEN’

Haar moeder windt zich op over het feit dat Paula’s dossier zegt dat ze op de brug is gevonden. “Dat klopt niet! We zouden nooit een baby buiten leggen op zo’n koude winterdag. Wat als een vreemdeling haar wat had aangedaan? We zouden haar nooit op een brug leggen”, zegt ze gefrustreerd.

Het is een bekend gegeven dat er documenten werden vervalst van kinderen in Chinese weeshuizen. Bepaalde plekken zijn keer op keer opgegeven als vindplaats. Het zou kunnen dat dit ook bij Paula het geval is geweest. Al is er ook een kans dat de oude vrouw expres de brug als vindplaats opgaf om een hereniging gemakkelijker te maken. De familie Zheng woont er namelijk zo goed als naast.

Volgens het rapport van de commissie Joustra over interlandelijke adoptie zijn er in China aanwijzingen van diverse misstanden. Kinderdiefstal en kinderhandel om aan de enorme adoptievraag te kunnen voldoen kwamen in het land voor. Er zijn voorbeelden bekend waarbij ambtenaren onder het mom van de eenkindpolitiek baby’s bij ouders weghaalden om zo wat geld van de adoptie in eigen zak te steken.

Met flyers proberen de vijf Nederlanders hun biologische familie te vinden. Beeld Cindy Huijgen

Met flyers proberen de vijf Nederlanders hun biologische familie te vinden.Beeld Cindy Huijgen

‘HIJ HEEFT EEN KIND AFGESTAAN. IK VOEL ZIJN PIJN’

Na het succes van Paula zet de groep haar reis voort in Nanfeng, op anderhalf uur rijden van Ningdu. Tijdens het flyeren van posters voor Linsey Meenken trekt de groep opnieuw de aandacht. Elke nieuwsgierige omstander kent wel iemand die een kind heeft moeten afstaan. Een oude vrouw met een baby denkt dat Linsey misschien een dochter van een familielid is.

Verder melden twee mannen zich als mogelijke biologische vader. Ze gaan mee naar het politiebureau voor een dna-test. De ene straalt kalmte uit, de ander heeft gedronken en is zijn verdriet niet te baas. Linsey gelooft niet dat de dronken man haar vader is, omdat ze zichzelf niet in hem herkent. “Maar het zou kunnen, hij heeft wel een kind afgestaan. Ik voel zijn pijn”, zegt ze.

Terwijl Linsey wacht op de resultaten brengt ze een bezoek aan haar Chinese pleegouders. Voordat ze naar Nederland kwam heeft ze een paar maanden bij hen gewoond. Inmiddels is het stel bejaard en zijn ze verheugd dat ze Linsey nog een keer te zien krijgen. “Als je getrouwd bent, moet je terugkomen zodat we je echtgenoot kunnen ontmoeten!” zegt haar voormalige pleegmoeder.

Linsey is naar China gekomen om zich meer met het land, de cultuur en de mensen verbonden te voelen. Het is voor haar minder van belang of ze haar biologische ouders gaat vinden. Ze was altijd benieuwd naar haar familie, maar had nooit het idee dat ze echt iets miste. Dat ze nu wel in China is, is om zichzelf meer vindbaar te maken. “Als ik mijzelf niet op de kaart zet, dan gaan zij mij ook niet vinden. Stel zij zijn al jaren op zoek, dan is dat ook niet eerlijk tegenover hen”, vertelt Linsey.

‘EEN ROOTSREIS IS ESSENTIEEL VOOR IEDEREEN DIE ALS BABY UIT EEN ANDER MILIEU IS GERUKT’

De vijf vrouwen zijn naar China gekomen met een rootsreis georganiseerd door Adoptiepedia (zie kader). De Nederlandse belangenorganisatie voor Chinese en Taiwanese geadopteerden heeft voor deze reis subsidie aangevraagd. Het Nederlandse ministerie van justitie en veiligheid heeft onder voorwaarden 25.000 euro uitgekeerd. Geld dat beschikbaar is gesteld naar aanleiding van het Joustra-rapport.

“Een rootsreis is essentieel voor iedereen die als baby uit een ander milieu is gerukt. Als je geen connectie met die cultuur aangaat, loop je een stuk mis en verloochen je in wezen een deel van jezelf”, benadrukt Nikwi Hoogland, directeur van Adoptiepedia. Ze is zelf ook uit China geadopteerd en richtte de organisatie op nadat ze zelf haar biologische ouders vond.

Hoogland is niet verbaasd dat het bij de eerste reis al voor één van de kandidaten is gelukt. “Onze samenwerkingspartner is geweldig, ze zijn super betrokken. Maar je weet het nooit zeker en het had net zo goed gekund dat we niets hadden gevonden.” Het subsidiegeld wordt onder meer besteed aan deze samenwerkingspartner, My China Roots. De organisatie heeft vooronderzoek gedaan en een reisleider voor de groep ingehuurd.

Het liefst gaat Hoogland twee keer per jaar met een groep geadopteerden naar China om op zoek te gaan naar biologische familieleden. “Maar het hangt ervan af hoeveel het ministerie blijft betalen. Hoe meer geld vrij komt, hoe meer we kunnen gaan zoeken.” Ze hoopt dat succesverhalen zoals die van Paula anderen sterkt in hun zoektocht. “Als meer mensen slagen, dan biedt dat meer hoop voor zowel geadopteerden als biologische ouders die nog op zoek zijn.”

IN CHINA IS INMIDDELS OOK BELEID OM GEADOPTEERDEN TE HELPEN BIJ HUN ZOEKTOCHT

In Nederland wonen naar schatting ruim achtduizend geadopteerden uit China. Nu zij volwassen zijn geworden, gaan zij in toenemende mate op zoek naar hun Chinese wortels. De Chinese regering moedigt het terugkeren van geadopteerden naar hun geboorteland in principe aan.

In 2018 heeft het Chinese ministerie van burgerzaken beleid ingevoerd om geadopteerden te faciliteren in het vinden van hun documenten. Volgens dit beleid moeten lokale overheden geadopteerden met open armen ontvangen, zodat ze ‘de warmte en zorg van het moederland voelen’.

Van de vrouwen is alleen Deborah Rutterkamp voor het eerst terug in haar geboorteland. “Het is heel bijzonder en ik vind het leuk om hier nu te zijn. Ik heb het er wel met mijn ouders over gehad, maar nooit actie ondernomen. Nu kwam het echt op mijn pad”, zegt Deborah.

Li Tao Bouwman had in haar tienerjaren al het gevoel dat er iets miste. “Ik had toen veel heimwee en wilde al echt mijn ouders gaan zoeken”, vertelt ze. Li Tao werd geadopteerd toen ze 2,5 jaar oud was, maar herinnert zich niets van haar tijd in China.

Dat haar Nederlandse ouders haar Chinese naam hebben aangehouden vond ze vroeger vervelend. “Toen wilde ik een Nederlandse naam omdat ik niet anders wilde zijn. Maar nu besef ik dat ik gewoon mijn naam heb. En dat ik niet een Hollandse naam heb gekregen die niet bij mij past.”

‘HOE KUN JE NOU EEN BABY MATCHEN?’

De vrouwen zijn kritisch over interlandelijke adoptie. “Hoe kun je nou een baby matchen?” vraagt Emma Louws zich af. “Ik ben veel meer voor binnenlandse adoptie. Het zou schelen als je in China woont. Dan heb je geen cultuurshock, hoef je geen nieuwe taal te leren. En uiterlijk is natuurlijk ook een groot ding”, zegt ze. Net als de anderen werd Emma als kind met een Chinees uiterlijk in Nederland gediscrimineerd.

Een dag voordat de groep op het vliegtuig in Shanghai stapt om terug naar Nederland te gaan, krijgt Paula de resultaten van haar dna-test. Yiling is er ook bij op het moment dat ze te horen krijgen dat ze voor 99,9 procent verwant zijn. “Al twijfelde niemand hieraan. Ik had mij geen warmer ontvangst kunnen voorstellen”, zegt Paula.

Voor de familie Zheng kan de vreugde niet op. “Dit is een mooier cadeau dan het winnen van de loterij”, meent meneer Zheng. Paula wil volgend jaar samen met haar adoptieouders terug naar Ningdu.

Vijf Nederlandse geadopteerde vrouwen zijn in de Chinese provincie Jiangxi op zoek naar hun biologische ouders. Van links naar rechts Paula Vrolijk, Linsey Meenken, Li Tao Bouwman, Deborah Rutterkamp en Emma Louws. Beeld Cindy Huijgen

Vijf Nederlandse geadopteerde vrouwen zijn in de Chinese provincie Jiangxi op zoek naar hun biologische ouders. Van links naar rechts Paula Vrolijk, Linsey Meenken, Li Tao Bouwman, Deborah Rutterkamp en Emma Louws.Beeld Cindy Huijgen

DRIE WEKEN INTENSIEF ZOEKEN

De Nederlandse belangenorganisatie Adoptiepedia organiseerde met subsidie van de Nederlandse overheid deze rootsreis naar China, waarbij Li Tao Bouwman, Emma Louws, Linsey Meenken, Deborah Rutterkamp en Paula Vrolijk drie weken in hun geboorteland op zoek waren naar biologische familieleden.

De vijf vrouwen komen allemaal uit de Chinese provincie Jiangxi, maar niet uit dezelfde stad. In elke geboorteplaats verbleef de groep twee dagen. Ze bezochten hun kindertehuizen, gingen naar de lokale autoriteiten en deelden flyers uit met daarop een babyfoto en een foto van hoe ze er nu uitzien.

Tot nu toe is alleen Paula succesvol geweest, al lopen er nog een paar dna-tests waarvan de resultaten nog moeten komen.