Moeten we stoppen met buitenlandse adopties? 'Ik gun iedereen zo'n mooi leven'

Do we have to stop adopting foreign countries? "I wish everyone such a beautiful life''

The number of adopted children from abroad who end up with Dutch parents keeps falling. A logical consequence of the adoption scandals, better reproduction techniques and more prosperity for former adopting countries, says emeritus professor of adoption René Hoksbergen. He argues for a further reduction of foreign adoptions, but not everyone agrees.

Last year, 156 children from abroad were placed in a Dutch family through adoption. A year earlier, 210 children from abroad were adopted. A big drop that in any case is no surprise to emeritus professor of adoption René Hoksbergen.

In the daily newspaper Trouw, Hoksbergen explains why: because IVF treatments are increasingly successful and the chance of having their own child with prospective parents increases. Moreover, the adoption scandals from the 70s and 80s that have come out in recent years did not help either. A third reason is that things are going better with countries such as South Korea, India and China where many adopted children came from before.

Hoksbergen therefore advocates a further reduction of foreign adoptions. "The impact of an adoption is large and despite the fact that there are very good adoptive parents, you remove a child from a large part of his or her identity," he says in Trouw.

Very happy

Thomas Veeningen (31) was adopted from Sri Lanka by a Frisian couple when he was six weeks old. Veeningen knows that his biological mother could not take care of him and therefore gave him up for adoption. "I have a very happy life, and I have very sweet parents," he says to EditieNL. "From an early age they have been very open about my adoption. About the whole process."

Veeningen, has now visited his home country four times. "The first time I went to Sri Lanka with my parents and adoptive sister. At that time I was very young and I didn't have much feeling about it. The second time was after the tsunami, when I went there to help with my father. That I did come in: "I could have stood here too" went through me, "says Veeningen, who also married his wife there and went on a honeymoon in Sri Lanka.

Dark Fries

The attempts to find his biological mother all failed. "That was a blow, but I am at peace with it. I feel very double: I have a dark skin but I am also a real Frisian. I am sober and have a huge 'do it but normally, then you do crazy enough mentality. "

Children with a heavy medical record

Sander Vlek is chairman of LAVA, an association that represents the interests of (prospective) adoptive parents. According to him, there is no discussion about the fact that the number of adoptions is declining. But adoption is still needed as a 'child protection measure', says Vlek to EditieNL.

"If you hear that a country like China can do well with domestic adoption, remember that children were put into dying rooms twenty years ago. The country has developed, but children with a serious medical record do not always have opportunities , and still entitled to family? " asks Vlek. "And even though prosperity is increasing in South Africa, that does not mean that 100 thousands of children have no family or are being found."

In view of the adoption scandals from the past, it is very important, according to Vlek, that the adoption procedure is conducted carefully. Vlek: "The adoptive parents think so too. By the time we can embrace our child, we are thoroughly prepared. We always want to be able to explain to our children why they are with us."

A hyper-motivated group

All research that precedes the adoption must be in the best interests of the child. "Our urge to be careful means that a procedure does not always succeed. Only when a story is completely correct will we continue. A small group of families will remain. The parents in this group are hyper-motivated to guide their children as well as possible," Stain.

Adopted Thomas Veeningen thinks there are enough children who deserve the same chance that he ever had. "I wish everyone a beautiful life. Sometimes that is not possible in your own country. If you can explain the process of adoption well, I will continue to find adoption important. Completely stopping adoption would be a great pity."

Dutch:

Moeten we stoppen met buitenlandse adopties? 'Ik gun iedereen zo'n mooi leven'

Het aantal adoptiekinderen uit het buitenland dat bij Nederlandse ouders terecht komt, blijft maar dalen. Een logisch gevolg van de adoptieschandalen, betere voortplantingstechnieken en meer welvaart voor voormalige adoptielanden, zegt emeritus hoogleraar adoptie René Hoksbergen. Hij pleit voor een verdere vermindering van buitenlandse adopties, maar daar is niet iedereen het mee eens.

Vorig jaar werden 156 kinderen uit het buitenland via adoptie in een Nederlands gezin geplaatst. Een jaar eerder, werden nog 210 kinderen uit het buitenland geadopteerd. Een flinke daling die in ieder geval emeritus hoogleraar adoptie René Hoksbergen niets verbaasd.

In dagblad Trouw doet Hoksbergen uit de doeken waarom: omdat ivf-behandelingen steeds vaker succesvol zijn en de kans op een eigen kindje van wensouders toeneemt. Bovendien hielpen de adoptieschandalen uit de jaren '70 en '80 die de laatste jaren naar buiten kwamen, ook niet bij. Een derde reden is dat het beter gaat met landen als Zuid-Korea, India en China waar eerder veel adoptiekinderen vandaan kwamen.

Hoksbergen pleit daarom voor een verdere vermindering van buitenlandse adopties. "De impact van een adoptie is groot en ondanks dat er hele goede adoptieouders zijn, verwijder je een kind van een groot deel van zijn of haar identiteit", zegt hij in Trouw.

Hartstikke gelukkig

Thomas Veeningen (31) werd geadopteerd uit Sri Lanka door een Fries echtpaar toen hij zes weken oud was. Veeningen weet dat zijn biologische moeder niet voor hem kon zorgen en hem daarom voor adoptie heeft afgestaan. "Ik heb een hartstikke gelukkig leven, en ik heb heel lieve ouders", zegt hij tegen EditieNL. "Van jongs af aan zijn ze heel open geweest over mijn adoptie. Over het hele proces."

Veeningen, heeft zijn thuisland inmiddels vier keer bezocht. "De eerste keer ging ik met mijn ouders en adoptiezusje naar Sri Lanka. Toen was ik nog heel jong en had ik er nog niet zoveel gevoel bij. De tweede keer was na de tsunami, toen ik daar met mijn vader ben gaan helpen. Dat kwam wel even binnen: 'hier had ik ook kunnen staan' ging er door me heen", zegt Veeningen die er ook zijn vrouw ten huwelijk vroeg én in Sri Lanka op huwelijksreis ging.

Donkere Fries

De pogingen om zijn biologische moeder terug te vinden, strandden allemaal. "Dat was wel een klap, maar ik heb er vrede mee. Ik voel me heel dubbel: ik heb een donkere huidskleur maar ik ben ook een échte Fries. Ik ben lekker nuchter en heb een enorme 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg-mentaliteit'."

Kinderen met zwaar medisch dossier

Sander Vlek is voorzitter van LAVA, een vereniging die de belangen behartigt van (aspirant-)adoptieouders. Over het feit dat het aantal adopties terugloopt, valt volgens hem niet te discussiëren. Maar adoptie is nog steeds nodig als 'kinderbeschermingsmaatregel', zegt Vlek tegen EditieNL.

"Als je hoort dat een land als China het wel afkan met binnenlandse adoptie, bedenk dan dat er twintig jaar geleden kinderen in 'dying rooms' werden gestopt. Het land heeft zich ontwikkeld, maar kinderen met een zwaar medisch dossier hebben daar niet altijd kansen, en toch ook recht op familie?" vraagt Vlek. "En ook al stijgt de welvaart in Zuid-Afrika, dat neemt niet weg dat daar 100 duizenden kinderen geen familie hebben of te vondeling worden gelegd."

Gezien de adoptieschandalen uit het verleden is het volgens Vlek heel belangrijk dat de adoptieprocedure zorgvuldig verloopt. Vlek: "Dat vinden de adoptieouders ook. Tegen de tijd dat wij ons kind in de armen kunnen sluiten, zijn we door en door voorbereid. Wij willen onze kinderen altijd kunnen uitleggen waarom zij bij ons zijn."

Een hypergemotiveerde groep

Al het onderzoek dat voorafgaat aan de adoptie moet in de belang zijn van het kind. "Onze zorgvuldigheidsdrang leidt ertoe dat een procedure niet altijd lukt. Pas als een verhaal helemaal klopt, gaan we ermee door. Dan blijft een kleine groep gezinnen over. De ouders in deze groep zijn hypergemotiveerd om hun kinderen zo goed mogelijk te begeleiden", zegt Vlek.

De geadopteerde Thomas Veeningen denkt dat er genoeg kinderen zijn die eenzelfde kans verdienen als die hij ooit heeft gekregen. "Ik gun iedereen een mooi leven. Soms is dat in je eigen land niet mogelijk. Als je het proces van adoptie goed kan uitleggen, blijf ik adoptie belangrijk vinden. Helemaal stoppen met adopteren zou ik erg jammer vinden."