Adoptiekinderen die kat de bel aanbonden blijven met wrang gevoel zitten bij onderzoek naar fraude

Adoption children who ring the bell remain awkward when investigating fraud

After testimonies about fraud with adoptions from Ethiopia, Minister of Welfare Jo Vandeurzen (CD&V) promises an investigation. Adinda Aelvoet and Priyani Libert are left with a wry feeling. "Because they are almost elections, our politicians are now in motion. When we came out with our adoption story a year and a half ago, nothing happened. "

In recent days, fifteen more testimonials have been received from the newspaper about suspected adoption fraud. Spin in the web is the adoption agency Ray of Hope (RoH), which cooperated from 1997 to 2017 with a completely unreliable Ethiopian contact person according to the testimonials.

Flemish Parliament member Lorin Parys (N-VA) wants an extra session of the Flemish Parliament before the elections about possible fraudulent adoptions. He argues for a "thorough and independent investigation". Flemish Minister for Welfare Jo Vandeurzen is also in favor of such an investigation into past adoption practices.

BABY FARMS IN SRI LANKA

That sudden decisiveness gives Adinda Aelvoet and Priyani Libert, adoptive children from Sri Lanka who rang the bell in this newspaper a year and a half ago, a bitter feeling. “Now that it is almost elections, our politicians are starting to move. But when we came out with our adoption story early last year, nothing happened. "

On January 27, 2018, Aelvoet and Libert testified in the weekend supplement 'Zeno' about their own suspected fraudulent adoption from Sri Lanka in the 1980s. In their search for their biological parents they joined Child and Family and Adoption Support Center a few years ago RoH's local contact Sunil Wijewardena. Between 1997 and 2011, he arranged all 49 adoptions from Sri Lanka for RoH.

In the following years, the adoption service also called him in for the "aftercare". Adoption children who, like Aelvoet and Libert, were looking for their biological parents, were entrusted to Wijewardena.

On 27 September 2017, this newspaper revealed that Wijewardena was closely involved in the 1980s with large-scale adoption fraud by the Dutch FLASH Foundation. Of the thousands of Sri Lankan babies who were adopted through that adoption agency in the Netherlands in the 1980s, 70 percent found the papers to be forged. Children were robbed of their parents and resold for big money. Even baby children were "bred" at baby farms. Wijewardena was then responsible for transporting the adopted children of FLASH.

NO REASON FOR AN INVESTIGATION

Following our reporting, Lorin Parys asked Vandeurzen for more explanation on 10 October 2017 in the Committee on Welfare, Public Health and Family. The minister replied that there was no evidence of fraud and therefore no reason for an investigation.

Adinda Aelvoet: “One of Jo Vandeurzen's arguments was that, according to him, everything had changed. RoH started in 1994. Vandeurzen stated that at that time intercountry adoption was much stricter than in the 1980s. That RoH and Steunpunt Adoptie worked together with a figure like Wijewardena until at least 2017, did Vandeurzen find no problem.

"There is no objection to a Flemish service cooperating with someone who also cooperates with a Dutch licensed service," he said in the Welfare Commission. That "Dutch licensed service" was the FLASH Foundation, which was exposed on Dutch TV in the spring of 2017 as a large-scale scammer in adoptions. The adoption of Thereza De Wannemaeker dates from 2009. In fact, nothing has changed since the 1980s. "

Priyani Libert was adopted in Sri Lanka in 1984 and wanted to look for her biological parents in 2015. “I asked Child and Family for help. They sent my file to Ray of Hope, because that adoption service had a contact person in Sri Lanka, specialized in tracing biological parents: Sunil Wijewardena.

“In two weeks he found my alleged biological parents. Child and Family invited me to view Sunil's research. It consisted of a few photos in which my so-called biological parents posed with him. Copies of proof of identity or other official documents were missing.

“Sunil's bill was 450 euros, or two Sri Lankan monthly wages. I paid it through Child and Family. First, Sunil claimed that my nine new brothers and sisters were aware of my existence. He later said they didn't know about my existence. A DNA test was rejected. "Money" was the only thing that my so-called biological parents seemed interested in. At the end of 2016 I broke off all contact. ”

Adinda Aelvoet: “I find it incomprehensible that Child and Family and Adoption Support Center have continued to work with Sunil Wijewardena from RoH until at least the end of 2017. Maybe they are still working together, because an official cancellation has never been announced.

“After my particularly bad experiences with Sunil in 2013, I announced that he was totally unsuitable for organizing and guiding root trips. He was only after money and tried to manipulate us. The adoption coach of Steunpunt Adoptie said she was not well. Yet no action was taken and they continued to work with him. Minister Vandeurzen announced in October 2017 that RoH would have an integrity study carried out for Wijewardena. Has that really been there, what are the results and is the man still being called upon? I would like to know that. "

CHAIRMAN WITH TWO HATS

A few days after her testimony in this newspaper, Aelvoet received an email from the director of Steunpunt Adoptie. “She offered me aftercare interviews and wrote that she was working on starting buddy operation for adopted people. "This is much too late for me," I answered. There was no investigation into my own file: I was expected to provide the evidence for fraud myself first. What the world is upside down, because I just want an investigation to find out if fraud has been committed. ”

Libert was invited by Kind en Gezin for an interview. “Flemish MP Katrien Schryvers (CD&V) would also be present. She is chairman of the board of directors of RoH and is vice-chairman of the Flemish Parliamentary Committee on Welfare, Public Health and Family. I thought it strange that she, as RoH chairwoman, wanted to join my conversation with Child and Family. I got the uncomfortable feeling that they wanted to spawn me. That is why I let that conversation pass me by. "

"Because Schryvers is also the chairwoman of RoH, she had to pass on her chairmanship to a colleague of the N-VA at that conscious committee meeting of 10 October 2017," Aelvoet says. “The committee that defines the adoption policy is therefore co-led by someone who is chairman of the board of directors of an adoption agency. Isn't that crazy for words? ”

"Child and Family suggested having my file carved out by the Central Adoption Authority in Sri Lanka, but I have no confidence in it," says Libert. “Because it was just there that my adoption went wrong: that Central Authority was one of the players in the fraud. I had to have my adoption file examined by a perpetrator. I kindly thank you for that. ”

NOT EVERYONE COUNTS

According to Aelvoet and Libert, the problems with adoption in Sri Lanka, Congo and Ethiopia are not isolated cases. "Just like in the Netherlands, there is also a red line of deception from far into the 70s," says Aelvoet. “The Dutch government takes that seriously and has set up a committee that conducts in-depth research into all forms of adoption scams. Vague promises are now made with us after Ethiopia. All that dawdling is a consequence of that close entanglement with politics. "

"After our testimonials, we heard many similar stories from acquaintances who were also adopted from Sri Lanka," says Libert. “But they are afraid of the impact of media attention. After Ethiopia, we can assume that there are even more international interventions from RoH. That should at least be investigated?

“We asked for an investigation into all Sri Lanka files and received zero from the welfare committee and from minister Vandeurzen. That arrived hard. Two weeks ago I had the honor to meet Michelle Obama in Amsterdam. If I have learned one thing from her, it is that everyone counts. If Minister Vandeurzen does have the Ethiopian adoption files investigated, but ignores the Sri Lankan, it will be as if not everyone counts here.

EVERYTHING IS ON LOOSE SCREWS

"When the adoption fraud in Sri Lanka came to light a year and a half ago, the ground under my feet collapsed," says Aelvoet. “As an adopted child you know little about your origin. If serious adoption fraud comes to light, you become completely destabilized. Because suddenly everything is going wild. Your identity becomes a big question mark again.

“To protect myself, I tried to close that story. But as long as there is no major investigation into our adoption history, that is difficult. Now there is news about Ethiopia, and in a few months it might be about adoption fraud from another country. We are confronted with this every time. That is very painful, and I want to protect other adopted people from it.

“That is why there is more than ever a need for a truth commission on adoption, without taboos. As long as it is not there, it never stops. "

Ray of hope: hobbyist becomes top player

The organization Ray of Hope is central to the complaints about adoption files. Who is she and what did her trail look like?

The non-profit organization Ray of Hope was founded in 1994 as Children’s Welfare Adoption in Berlare by Guy De Meester and his wife. They imported rattan furniture from Asia and adopted six children themselves. De Meester still sits on the RoH board of directors.

At the outset, the inspectorate wrote negative reports, because RoH mainly focused on rapid adoptions from Haiti. But Child and Family recognized the organization anyway. In 2003 Guy De Meester in Knack gave an explanation for the rapid adoptions. "Our first channel happened to have many children immediately." That "first channel" was Yva Samedy, director of the Foyer de la Nouvelle Vie, who delivered hundreds of adopted children to different countries.

In 1997 the inspection went on a mission to Haiti. In her report she wrote that the collaboration with Samedy had to stop immediately. Samedy was accused of financial fraud. Child and Family thought that RoH could continue to work with her, on condition that she supplied children who had really been abandoned.

In 2001, three families who had adopted a Vietnamese child through RoH went to court. Their complaints: the documents were not in order and the contact person was not competent.

After a report in Telefacts about RoH-adopted adoptions in Vietnam, the organization lost its recognition in December 2002. RoH went to the Council of State and was proved right in 2004.

From 2004 to 2014, former Minister of Welfare Wivina Demeester (CD&V) chaired the RoH Board of Directors. On January 2, 2016, in an opinion piece in the newspaper De Standaard, she renounced intercountry adoption. In 1974 she herself adopted an Indian girl. She no longer thought foreign adoption a good idea because of the waiting time and the cost price. She also stated that the three still existing intercountry adoption services (RoH, FIAC-Horizon and Het Kleine Mirakel) would best merge into one service for foreign adoption.

In 2014, Flemish CD & V member of parliament Katrien Schryvers took over the RoH presidency torch from Wivina Demeester. Schryvers is also vice-chairman of the parliamentary Committee on Welfare, Public Health and Family, which also deals with adoption. Wilfried Verniest is also a member of the RoH board of directors. From 1987 until his retirement in 2012, he was a member of the Board of Child and Family. Just like Wivina Demeester, Schryvers argued for a single, subsidized foreign adoption service.

At the beginning of April this year, the Flemish government decided that from 1 January 2023 the three adoption services will merge into one. The available financial resources, knowledge and expertise must then be bundled. N-VA MP Lorin Parys welcomed that decision, but still had some reservations in De Standaard on 8 April. "Every adoption service represents a certain philosophy of life," he said. “It is not the intention that one of those beliefs should take the lead, but that the single service is pluralistic. It is also impossible for a representative of the people to become chairman of it. Because in parliament you check the Flemish center for adoption, which in turn checks you as the president of an adoption organization. ”

Dutch:

Na getuigenissen over fraude met adopties uit Ethiopië belooft minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) een onderzoek. Adinda Aelvoet en Priyani Libert blijven met een wrang gevoel achter. ‘Omdat het bijna verkiezingen zijn, schieten onze politici nu in gang. Toen wij anderhalf jaar geleden met ons adoptieverhaal naar buiten kwamen, gebeurde er niets.’

Zaterdag getuigde in Het Laatste Nieuws de 17-jarige Thereza De Wannemaeker uit Denderleeuw over haar frauduleuze adoptie uit Ethiopië in 2009. Volgens de officiële documenten was haar biologische moeder verdwenen en haar vader overleden. Later ontdekte Thereza dat van dat verhaal niets klopte.

De voorbije dagen liepen bij de krant nog vijftien getuigenissen binnen over vermoedelijke adoptiefraude. Spin in het web is het adoptiebureau Ray of Hope (RoH), dat van 1997 tot 2017 samenwerkte met een volgens de getuigenissen volstrekt onbetrouwbare Ethiopische contactpersoon.

Vlaams Parlementslid Lorin Parys (N-VA) wil nog voor de verkiezingen een extra zitting van het Vlaams Parlement over de mogelijk frauduleuze adopties. Hij pleit voor een “diepgaand en onafhankelijk onderzoek”. Ook Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen is voorstander van zo’n onderzoek naar adoptiepraktijken uit het verleden.

BABYFARMS IN SRI LANKA

Die plotse daadkracht bezorgt Adinda Aelvoet en Priyani Libert, adoptiekinderen uit Sri Lanka die anderhalf jaar geleden in deze krant de kat de bel aanbonden, een wrang gevoel. “Nu het bijna verkiezingen zijn, schieten onze politici in gang. Maar toen wij begin vorig jaar met ons adoptieverhaal naar buiten kwamen, gebeurde er helemaal niets.”

Op 27 januari 2018 getuigden Aelvoet en Libert in de weekendbijlage ‘Zeno’ over hun eigen vermoedelijk frauduleus verlopen adoptie uit Sri Lanka in de jaren 80. Bij hun zoektocht naar hun biologische ouders kwamen ze een paar jaar geleden via Kind en Gezin en Steunpunt Adoptie bij RoH’s plaatselijke contactpersoon Sunil Wijewardena terecht. Tussen 1997 en 2011 regelde hij voor RoH alle 49 adopties uit Sri Lanka.

In de jaren erna schakelde de adoptiedienst hem ook voor de ‘nazorg’ in. Adoptiekinderen die zoals Aelvoet en Libert naar hun biologische ouders op zoek waren, werden aan Wijewardena toevertrouwd.

Op 27 september 2017 bracht deze krant aan het licht dat Wijewardena in de jaren 80 nauw betrokken was bij grootschalige adoptiefraude van de Nederlandse Stichting FLASH. Van de duizenden Sri Lankaanse baby’s die in de jaren 80 via dat adoptiebureau in Nederland werden geadopteerd, bleken bij 70 procent de papieren vervalst te zijn. Kinderen werden geroofd van hun ouders en voor grof geld doorverkocht. Op babyfarms werden zelfs adoptiekinderen ‘gekweekt’. Wijewardena stond toen in voor het vervoer van de adoptiekinderen van FLASH.

GEEN AANLEIDING VOOR EEN ONDERZOEK

Naar aanleiding van onze berichtgeving vroeg Lorin Parys op 10 oktober 2017 in de Commissie voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin meer uitleg aan Vandeurzen. De minister antwoordde dat er geen aanwijzing van fraude was en dus geen aanleiding voor een onderzoek.

Adinda Aelvoet: “Een van de argumenten van Jo Vandeurzen was dat volgens hem alles veranderd was. RoH ging in 1994 van start. Vandeurzen stelde dat op dat moment interlandelijke adoptie veel strikter geregeld was dan in de jaren 80. Dat RoH en Steunpunt Adoptie tot minstens 2017 met een figuur als Wijewardena samenwerkten, vond Vandeurzen geen probleem.

“‘Er is geen bezwaar tegen dat een Vlaamse dienst samenwerkt met iemand die ook met een Nederlandse vergunde dienst samenwerkt’, stelde hij in de commissie Welzijn. Die ‘Nederlandse vergunde dienst’ was Stichting FLASH, die in de lente van 2017 op de Nederlandse tv ontmaskerd was als grootschalige zwendelaar in adopties. De adoptie van Thereza De Wannemaeker dateert van 2009. In werkelijkheid is er sinds de jaren 80 dus helemaal niets veranderd.”

Priyani Libert werd in 1984 in Sri Lanka geadopteerd en wilde in 2015 op zoek gaan naar haar biologische ouders. “Ik vroeg hulp aan Kind en Gezin. Zij stuurden mijn dossier door naar Ray of Hope, want die adoptiedienst had een contactpersoon in Sri Lanka, gespecialiseerd in het traceren van biologische ouders: Sunil Wijewardena.

“In twee weken tijd vond hij mijn vermeende biologische ouders. Kind en Gezin nodigde me uit om Sunils onderzoek te bekijken. Dat bestond uit een paar foto’s waarop mijn zogenaamde biologische ouders samen met hem poseerden. Kopieën van identiteitsbewijzen of andere officiële documenten ontbraken.

“Sunils rekening bedroeg 450 euro, of twee Sri Lankaanse maandlonen. Die betaalde ik via Kind en Gezin. Eerst beweerde Sunil dat mijn negen nieuwe broers en zussen van mijn bestaan op de hoogte waren. Later zei hij dat ze niet van mijn bestaan afwisten. Een DNA-onderzoek werd afgewimpeld. ‘Money’ was het enige waarin mijn zogenaamde biologische ouders geïnteresseerd leken. Eind 2016 verbrak ik alle contact.”

Adinda Aelvoet: “Ik vind het onbegrijpelijk dat Kind en Gezin én Steunpunt Adoptie minstens tot eind 2017 met Sunil Wijewardena van RoH zijn blijven samenwerken. Misschien werken ze nog steeds samen, want er is nooit een officiële stopzetting aangekondigd.

“Na mijn bijzonder slechte ervaringen met Sunil in 2013 liet ik weten dat hij totaal ongeschikt was voor het organiseren en begeleiden van rootsreizen. Hij was enkel op geld uit en probeerde ons te manipuleren. De adoptiecoach van Steunpunt Adoptie zei dat ze er niet goed van was. Toch werd niet ingegrepen en bleven ze met hem in zee gaan. Minister Vandeurzen deelde in oktober 2017 mee dat RoH een integriteitsonderzoek naar Wijewardena zou laten uitvoeren. Is dat er ook écht geweest, wat zijn de resultaten en wordt nu nog een beroep op die man gedaan? Ik zou dat graag weten.”

VOORZITSTER MET TWEE PETJES

Een paar dagen na haar getuigenis in deze krant kreeg Aelvoet een mail van de directeur van Steunpunt Adoptie. “Zij bood me nazorggesprekken aan en schreef dat ze werkte aan de opstart van buddywerking voor geadopteerden. ‘Dit komt voor mij veel te laat’, antwoordde ik. Een onderzoek naar mijn eigen dossier kwam er niet: er werd van mij verwacht dat ik zelf eerst de bewijzen voor fraude leverde. Wat de wereld op zijn kop is, want ik wil net een onderzoek om te weten of er fraude gepleegd is.”

Libert werd door Kind en Gezin uitgenodigd voor een gesprek. “Daar zou ook Vlaams Parlementslid Katrien Schryvers (CD&V) bij aanwezig zijn. Zij is voorzitster van de raad van bestuur van RoH en is ondervoorzitster van de Vlaamse parlementaire Commissie voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin. Ik vond het vreemd dat zij als RoH-voorzitster bij mijn gesprek met Kind en Gezin wou aanschuiven. Ik kreeg het onbehaaglijke gevoel dat ze me wilden paaien. Daarom liet ik dat gesprek aan mij voorbijgaan.”

“Omdat Schryvers ook voorzitster van RoH is, moest ze op die bewuste commissievergadering van 10 oktober 2017 haar voorzittershamer even doorgeven aan een collega van de N-VA”, weet Aelvoet. “De commissie die het adoptiebeleid uitstippelt, wordt dus mee geleid door iemand die voorzitter is van de raad van bestuur van een adoptiebureau. Dat is toch te gek voor woorden?”

“Kind en Gezin stelde voor mijn dossier te laten uitspitten door de Centrale Adoptieautoriteit in Sri Lanka, maar daar heb ik totaal geen vertrouwen in”, stelt Libert. “Want net daar liep het ooit fout met mijn adoptie: die Centrale Autoriteit was een van de spelers in de fraude. Ik moest mijn adoptiedossier dus laten onderzoeken door een dader. Daar heb ik vriendelijk voor bedankt.”

NIET IEDEREEN TELT MEE

De problemen met adoptie in Sri Lanka, Congo en Ethiopië zijn volgens Aelvoet en Libert geen op zichzelf staande gevallen. “Net als in Nederland loopt er ook bij ons van ver in de jaren 70 een rode lijn van bedrog”, zegt Aelvoet. “De Nederlandse overheid neemt dat ernstig en heeft een commissie samengesteld die diepgaand onderzoek naar alle vormen van adoptiezwendel voert. Bij ons worden nu na Ethiopië vage beloften gemaakt. Al dat getreuzel is een gevolg van die innige verstrengeling met de politiek.”

“Na onze getuigenissen hoorden we veel gelijksoortige verhalen van kennissen die ook uit Sri Lanka geadopteerd zijn”, zegt Libert. “Maar zij zijn bang voor de impact van de media-aandacht. Na Ethiopië mogen we ervan uit gaan dat er aan nog meer interlandelijke adopties van RoH een reukje zit. Dat moet toch op zijn minst onderzocht worden?

“Wij vroegen een onderzoek naar alle Sri Lanka-dossiers en kregen van de commissie Welzijn en van minister Vandeurzen nul op het rekest. Dat kwam keihard aan. Twee weken geleden had ik de eer om Michelle Obama te ontmoeten in Amsterdam. Als ik één ding van haar geleerd heb, is het dat iedereen meetelt. Als minister Vandeurzen wél de Ethiopische adoptiedossiers laat onderzoeken, maar de Sri Lankaanse links laat liggen, zal het voor ons zijn alsof niet iedereen hier meetelt.”

ALLES STAAT OP LOSSE SCHROEVEN

“Toen anderhalf jaar geleden de adoptiefraude in Sri Lanka aan het licht kwam, zakte de grond onder mijn voeten weg”, zegt Aelvoet. “Als adoptiekind weet je weinig over je oorsprong. Als dan ernstig adoptiebedrog aan het licht komt, raak je helemaal gedestabiliseerd. Want plots staat álles op losse schroeven. Je identiteit wordt opnieuw een groot vraagteken.

“Om mezelf te beschermen, probeerde ik dat verhaal af te sluiten. Maar zolang er geen groot onderzoek naar onze adoptiegeschiedenis komt, is dat moeilijk. Nu is er dat nieuws over Ethiopië, en over een paar maanden gaat het misschien over adoptiefraude uit een ander land. Telkens weer worden wij ermee geconfronteerd. Dat is zeer pijnlijk, en ik wil andere geadopteerden daarvoor behoeden.

“Daarom is er meer dan ooit behoefte aan een waarheidscommissie over adoptie, zonder taboes. Zolang die er niet is, stopt het nooit.”

Ray of Hope: hobbyist wordt topspeler

Centraal in de klachtenregen over adoptiedossiers staat de organisatie Ray of Hope. Wie is ze, en hoe zag haar parcours eruit?

De vzw Ray of Hope werd in 1994 als Children’s Welfare Adoption in Berlare opgericht door Guy De Meester en zijn vrouw. Zij importeerden rotanmeubelen uit Azië en adopteerden zelf zes kinderen. De Meester zetelt nog steeds in de raad van bestuur van RoH.

Bij aanvang schreef de inspectie negatieve rapporten, omdat RoH zich vooral toelegde op snelle adopties uit Haïti. Maar Kind en Gezin erkende de organisatie toch. In 2003 gaf Guy De Meester in Knack een verklaring voor de snelle adopties. “Ons eerste kanaal had toevallig meteen veel kinderen ter beschikking.” Dat ‘eerste kanaal’ was Yva Samedy, directrice van de Foyer de la Nouvelle Vie, die honderden adoptiekinderen leverde aan verschillende landen.

In 1997 trok de inspectie op missie naar Haïti. In haar rapport schreef ze dat de samenwerking met Samedy onmiddellijk moest stoppen. Samedy werd beschuldigd van financiële fraude. Kind en Gezin vond dat RoH met haar mocht blijven samenwerken, op voorwaarde dat ze kinderen leverde die écht in de steek gelaten waren.

In 2001 stapten drie families die via RoH een Vietnamees kind geadopteerd hadden naar de rechter. Hun klachten: de documenten waren niet in orde en de contactpersoon was niet bekwaam.

Na een reportage in Telefacts over door RoH geregelde adopties in Vietnam verloor de organisatie in december 2002 haar erkenning. RoH trok naar de Raad van State en kreeg in 2004 gelijk.

Van 2004 tot 2014 was voormalig minister van Welzijn Wivina Demeester (CD&V) voorzitter van de raad van bestuur van RoH. Op 2 januari 2016 nam ze in een opiniestuk in de krant De Standaard afstand van interlandelijke adoptie. Zelf adopteerde ze in 1974 een Indiaas meisje. Buitenlandse adoptie vond ze geen goed idee meer vanwege de wachttijd en de kostprijs. Ze stelde ook dat de drie nog bestaande interlandelijke adoptiediensten (RoH, FIAC-Horizon en Het Kleine Mirakel) het best tot één dienst voor buitenlandse adoptie zouden fusioneren.

Vlaams CD&V-parlementslid Katrien Schryvers nam in 2014 de RoH-voorzittersfakkel van Wivina Demeester over. Schryvers is eveneens ondervoorzitter van de parlementaire Commissie voor Welzijn, Volks- gezondheid en Gezin, die ook adoptie behandelt. In de raad van bestuur van RoH zetelt onder anderen ook Wilfried Verniest. Van 1987 tot aan zijn pensioen in 2012 was hij directielid bij Kind en Gezin. Net als Wivina Demeester pleitte Schryvers voor één eengemaakte gesubsidieerde buitenlandse adoptiedienst.

Begin april van dit jaar besliste de Vlaamse regering dat vanaf 1 januari 2023 de drie adoptiediensten tot één dienst zullen samensmelten. De beschikbare financiële middelen, kennis en expertise moeten vanaf dan gebundeld worden. N-VA-parlementslid Lorin Parys juichte die beslissing toe, maar had in De Standaard van 8 april toch een paar bedenkingen. “Elke adoptiedienst vertegenwoordigt een bepaalde levensbeschouwing”, zei hij. “Het is niet de bedoeling dat een van die overtuigingen aan het stuur gaat zitten, wel dat de eengemaakte dienst pluralistisch is. Het kan ook niet dat een volksvertegenwoordiger er voorzitter van wordt. Want in het parlement controleer je dan het Vlaams centrum voor adoptie, dat op zijn beurt jou controleert als voorzitter van een adoptieorganisatie.”