Een warm gezin helpt weeshuiskind met stress omgaan

A warm family helps orphanage children cope with stress

Psychology With orphanage children growing up in a warm family, the disturbed stress reaction normalizes during puberty.

An unsettled stress response due to intense experiences in early life can recover during puberty. This is what American psychobiologists write this week in the scientific journal PNAS. The research suggests that in addition to early childhood there is also a sensitive period during puberty, during which the biological stress system can still normalize by growing up in a warm nest.

In people who grew up in an orphanage as a small child, the body reacts differently to exciting events at a later age than in people who spent their early years in a normal family. They produce less of the stress hormone cortisol at that time than usual, because their biological stress system, the hypothalamo-pituitary-adrenal axis (HPA axis), functions less well. This is evident from, among other things, previous studies into seriously neglected children who grew up in orphanages in Bucharest. Research on rats and macaques that were neglected by their mother also shows that there is a sensitive period in early childhood, when the stress system is formed.

Both too much and too little of the stress hormone cortisol has a bad effect on the immune system, the stress response and mental development.

Behind a mirror

In the new study, the Americans followed nearly 300 children who were between the ages of 7 and 15 at the start of the study. At the start, after one year and after two years, they did a stress test. The children had to finish a story as fun as possible, while a camera was pointed at them. The recorded film would later be shown to peers, and behind the mirror were jury members, the children were told. Then they had to perform a calculation task.

Just before, during and after this stressful event, the researchers took seven saliva samples to determine the amount of cortisol. A week later, a nurse determined which of the five stages of puberty the children were. She noted, for example, whether the boys already had the beard in their throat, whether girls were already having their period, and she looked at length growth, body hair, and the development of their bodies. If children did not want this, they and their parents were allowed to fill in a questionnaire.

The 129 children who grew up in an orphanage as a baby, toddler or toddler and were subsequently adopted by a nice family, initially had a lower production of cortisol when they had to give the talk. But in the course of puberty, the amount of cortisol released during the stressful quiz became increasingly high, and became comparable to that of the 170 children who had always lived with their biological family.

Sensitive period

It did not matter at what age the children were adopted. The age of the subjects varied from five months to almost five years. Even with children who had only ended up with a family after their second year, the researchers saw this normalization of the stress response.

The researchers suspect that during puberty there is again a sensitive period in which the stress system can still normalize in a supportive, pleasant environment. There was not a certain phase of puberty in which the change in the cortisol response started.

Dutch:

Psychologie Bij weeshuiskinderen die opgroeien in een warm gezin normaliseert in de puberteit de verstoorde stressreactie.

Een ontregelde stressreactie door heftige ervaringen in het vroege leven kan in de puberteit herstellen. Dat schrijven Amerikaanse psychobiologen deze week in het wetenschappelijke tijdschrift PNAS. Het onderzoek suggereert dat er naast de vroege kindertijd ook een gevoelige periode is in de puberteit, waarin het biologische stress-systeem alsnog kan normaliseren door op te groeien in een warm nest.

Bij mensen die als klein kind in een weeshuis zijn opgegroeid, reageert het lichaam op latere leeftijd anders op spannende gebeurtenissen dan bij mensen die hun vroege jaren in een normaal gezin hebben doorgebracht. Ze maken op die momenten minder van het stresshormoon cortisol aan dan gewoonlijk, omdat hun biologische stress-systeem, de hypothalamo-hypofyse-bijnier-as (HPA-as), minder goed functioneert. Dat blijkt onder meer uit eerdere onderzoeken naar ernstig verwaarloosde kinderen die opgroeiden in weeshuizen in Boekarest. Ook onderzoek bij ratten en makaken die werden verwaarloosd door hun moeder laat zien dat er een gevoelige periode in de vroege kindertijd is, waarin het stress-systeem wordt gevormd.

Zowel te veel als te weinig van het stresshormoon cortisol heeft een slechte uitwerking op het afweersysteem, de stressreactie en de mentale ontwikkeling.

Achter een spiegel

In de nieuwe studie volgden de Amerikanen bijna 300 kinderen die bij de start van het onderzoek tussen 7 en 15 jaar oud waren. Bij aanvang, na een jaar en na twee jaar deden ze een stresstest. De kinderen moesten een verhaal zo leuk mogelijk afmaken, terwijl er een camera op hen gericht stond. De opgenomen film zou later aan leeftijdgenoten vertoond worden, en achter een spiegel zaten juryleden, werd de kinderen verteld. Daarna moesten ze nog een rekentaak uitvoeren.

Vlak voor, tijdens en na afloop van deze stressvolle gebeurtenis namen de onderzoekers zeven speekselmonsters af om daarin de hoeveelheid cortisol te bepalen. Een week later stelde een verpleegkundige vast in welke van vijf fases van de puberteit de kinderen waren. Ze noteerde bijvoorbeeld of de jongens al de baard in de keel hadden, of meisjes al ongesteld waren, en ze keek naar lengtegroei, lichaamshaar, en de ontwikkeling van hun lichaam. Als kinderen dit niet wilden, mochten zij en hun ouders een vragenlijst invullen.

De 129 kinderen die als baby, peuter of kleuter in een weeshuis waren opgegroeid en daarna waren geadopteerd door een fijn gezin, hadden aanvankelijk een minder hoge productie van cortisol wanneer ze de spreekbeurt moesten houden. Maar in de loop van de puberteit werd de hoeveelheid cortisol die tijdens de stressvolle overhoring vrijkwam steeds wat hoger, en werd vergelijkbaar met die van de 170 kinderen die wel altijd bij hun biologische familie hadden gewoond.

Gevoelige periode

Het maakte niet uit op welke leeftijd de kinderen waren geadopteerd. Die leeftijd varieerde bij de proefpersonen van vijf maanden tot bijna vijf jaar. Zelfs bij kinderen die pas na hun tweede jaar bij een gezin beland waren, zagen de onderzoekers deze normalisering van de stressreactie.

De onderzoekers vermoeden dat tijdens de puberteit er opnieuw een gevoelige periode is, waarin het stresssysteem alsnog kan normaliseren in een ondersteunende, fijne omgeving. Er was niet een bepaalde fase in de puberteit te ontwaren waarin de verandering in de cortisolreactie inzette.

.