Tragische verhalen: veel misstanden rond adoptie in Haïti

Tragic stories: many abuses concerning adoption in Haïti

They are heartbreaking stories: parents in Haiti who, under false pretenses, temporarily surrendered their child to the nuns but never saw them again.

They had no idea that their child would be given up for adoption and disappeared abroad. Nieuwsuur made a report.

No real orphans in the orphanages

There has been much wrong with the adoption industry in the poorest country in the western hemisphere, as it has been shown for some time. Birth certificates are often forged and in the 750 orphanages about 80 percent of the children are not orphans at all. Money is the reason for the enormous amount of orphanages. Annually, about one hundred million dollars go to these orphanages. Big business so.

Parents are waiting in vain

Judy was adopted by a Dutch family when he was ten years old. He lived with his parents, sisters and brother until he was eight. Because he was malnourished, his parents took him to a hospital to recuperate. But from there he was transferred to an orphanage after some time. “They said they would tell my parents, who would come to see me regularly. So I waited by the fence every day, but in the end they never came. "

"Why am I left behind?"

Although Judy has returned to Haiti many times, it is difficult to find his biological family because his papers are incorrect. This is also the case with Ronald - adopted as a baby from Haiti and now back in his native country for the first time. And that while he so eager to meet his biological mother to get an answer to the question why it all went so well. “It is very painful to know that you have been left behind. Especially now that I have a daughter myself, I can't imagine it at all. "

Money for pregnant teenagers

Although there are now new laws and regulations, it is suspected that a lot still goes wrong with adoptions from Haiti. The American Suzy, who also manages an orphanage there, tells us that she has stopped adopting. Precisely because so many things go wrong. Many orphanages have so-called "child finders", who recruit children from parents. Pregnant teenagers in particular are the target here. “They received $ 250 per child and were told that their child would return. But if they wanted to visit their child, it turned out to be gone abroad. "

Child given to nun

Meanwhile, Judy tries to match parents and children to each other via DNA. Because many parents are still looking for their disappeared biological children. For example, a mother tells how a nun took her child, with the guarantee that the child would return to his family. “We thought she had the best intentions for us. But later we regretted it. "

Dutch:

Het zijn hartverscheurende verhalen: ouders in Haïti die onder valse voorwendselen hun kind tijdelijk afstonden aan de nonnen maar deze nooit meer terugzagen.

Ze hadden geen idee dat hun kind ter adoptie zou worden afgestaan en naar het buitenland zou verdwijnen. Nieuwsuur maakte een reportage.

Geen echte wezen in de weeshuizen

Er is veel mis met de adoptie-industrie in het armste land van het westelijk halfrond, zo blijkt al langer. Geboorteaktes worden veelvuldig vervalst en in de 750 weeshuizen is zo’n tachtig procent van de kinderen helemaal geen wees. Geld is de reden van de enorme hoeveelheid weeshuizen. Jaarlijks gaat zo’n honderd miljoen dollar richting deze weeshuizen. Big business dus.

Waarom je volgens deze oud-vrijwilliger niet in een Afrikaans kindertehuis moet werken

Tevergeefs wachten op ouders

Judy werd toen hij tien jaar oud was geadopteerd door een Nederlandse familie. Tot zijn achtste woonde hij bij zijn ouders, zussen en broertje. Omdat hij ondervoed was, brachten zijn ouders hem naar een ziekenhuis om aan te sterken. Maar vanuit daar werd hij na enige tijd naar een weeshuis overgebracht. “Ze zeiden dat ze het zouden vertellen aan mijn ouders, die me regelmatig zouden komen opzoeken. Dus ik wachtte elke dag bij het hek, maar uiteindelijk kwamen ze nooit.”

‘Waarom ben ik achtergelaten?’

Hoewel Judy al vaker is teruggekeerd naar Haïti, is het lastig om zijn biologische familie te vinden omdat zijn papieren niet kloppen. Ook bij Ronald – als baby uit Haïti geadopteerd en nu voor het eerst terug in zijn geboorteland – is dat het geval. En dat terwijl hij zo graag zijn biologische moeder wil ontmoeten om antwoord te krijgen op de vraag waarom het allemaal zo gelopen is. “Het is heel pijnlijk te weten dat je bent achtergelaten. Helemaal nu ik zelf een dochtertje heb, kan ik het me helemaal niet voorstellen.”

Geld voor zwangere tieners

Hoewel er inmiddels nieuwe wetten en regels zijn, vermoedt men dat er nog steeds veel misgaat met adopties vanuit Haïti. Zo vertelt de Amerikaanse Suzy, die er zelf ook een weeshuis bestiert, dat ze is gestopt met adoptie. Juist omdat er zoveel misgaat. Zo hebben veel weeshuizen zogenaamde ‘child finders’, die kinderen ronselen bij ouders. Vooral zwangere tieners zijn hierbij het doelwit. “Ze ontvingen 250 dollar per kind en kregen te horen dat hun kind terug zou komen. Maar als ze hun kind wilden opzoeken, bleek het naar het buitenland verdwenen.”

Kind meegegeven aan non

Judy probeert intussen ouders en kinderen via DNA aan elkaar te matchen. Want ook veel ouders zijn altijd nog op zoek naar hun verdwenen biologische kinderen. Zo vertelt een moeder hoe een non haar kind meenam, met de garantie dat het kind weer terug zou komen bij zijn familie. “We dachten dat ze het beste met ons voor had. Maar later kregen we spijt.”

”