Bappi verjaardag » Reisverhalen » antoni-in-bangl…

Bappi verjaardag

18 feb. 2009 ???????? vanuit Bangladesh 1.134 keer bekeken

Hoera ineens gratis internet

op de luchthaven van Dhaka, maar ik moet wel snel zijn want na plm 5 minuten stop de PC weer

gisteravond de verjaardag gevierd van de kok en één van de bewonders van Asha Nir.

Bappi is op straat gevonden in Dhaka, hij is zeg maar gerust zwaar geestelijk gehadicapt, toen ik hem de eerste keer zag in 2001 was het een klein kind, maar volkomen ongeleid, hij moest altijd vastgehouden worden, nu is hij rustiger geworden en is hij bovendien behoorlijk gegroeid, Hij kan zuch zelfstandig bewegen, de hele tijd zegt hij maar één zinnetje ' mamma takketniere????' vertaald betekend dat ' mamma wat is dat? '

Met Thea een Nederlandse vrijwilligster uit Portugal hebben we ' lang zullen ze leven gezongen'

vanuit Dhaka vertrek ik naar Bachrein en dan door naar Jeddah Saoedie Arabie

Groetjes uit een warmer Dhaka

Antoni

Reacties

Louise

19 feb. 2009, 00:43

Ik heb genoten van je mooi geschreven en geestige verhalen. Heel ontroerend soms. Ik zal ze missen. Als je terug bent zit ik in Sint Petersburg. Daar is het nog dag en nacht flink onder nul en er ligt een pak sneeuw.

Wat een verschil met jouw tropische verhalen, al moest je ook af en toe een trui aan. Tot ziens tussen de reizen door.

Goede terugreis gewenst!

Gerrie

19 feb. 2009, 05:24

Hallo Antoni,

Goede reis naar huis. Ben blij dat het allemaal goed gegaan is en dat je binnenkort weer voet op eigen bodem kunt zetten. Behouden thuiskomst.

Gr.

Gerrie

ems van Duuren

04 aug. 2010, 17:30

Ik ben 1en half jaar geled.al zwerv.tot india geweest.

Ik ben een geadopteerde Bengaalse uit Mimensing.De rede was dat ik mijn partner uit Zittau opeens weg was en ik hem ging zoeken in Goa.Hij was tot Hongarije gebleven en niet verder geg. Alles is goed gekomen ,maar mijn vraag was of U mijn echte familieleden in dakha en mymens.zou kunnen achterhalen?Het is Soleiman uit Mymensing(vad.Monzi Murhali en broer Abbu Cassim Suleiman.Mijn adoptievader leeft niet meer Hij heet Chris van Duuren werkte voor NCRV

Ik ben rond 1975 in leger des heils via eva den Hartog in Nederland terecht gekomen. Ik ben woonachtig in Stadskanaal Al vanaf 1990met Hindoest.uit Suriname bijelkaar en een kind bij de bur.jeugdzorg pleegouders,

We hebben heel veel meegemaakt.Doordat in Nederland Illegalen ons leven verwoest hebben,dat we in psychiat.terecht kwamen.En we bij begeleid wonen,de maatschw.ons kind op zijn 4.5jaar bij de kinderbesch.aangemeld.Het is voor anderen niet te geloven ,maar al 6 jaar lang zien we andermans kind op de jeugdz.in Groningen en nu pas willen ze op mij ingaan en een DNA-test overwegen via onze advocaat,maar ondertussen probeer ik mijn echte fam. te achterhalen,mijn pleegmoeder wist waar ze waren,maar ze hebben nooit iets ondernemen.Ze heeft me geslagen toen ik klein was en ik me uitkleedde om terug tegaan naar Bangladesch.En Eva den Hartog had een foto van mijn vader.Ik heb geen contact met pleegmoeder in Nieuw Loosdrecht en ook niet met pleegbroer en zus,ook niet omdat ze egoisten zijn en gestoord zijn door de dood van pleegvader,vermoord in Amsterdam.Wel erg voor pleegmoeder natuurlijk.Ik zou graag mensen willen kennen die mijn echte fam zou kunnen vinden.Hopelijk ben ik niet teveel en begrijpbaar in deze mail? Hopelijk kunt u mij helpen contact te leggen met salvation army in Dhaka 1972 tm1975.We zaten in Mirpurkamp in Dhaka met fam. mijn vader zou terug komen in kindertehuis om mij optehalen. Hij en oma en broer bleven in Dhaka om werk te zoeken. Mijn moeder is verdronken toen ik 3 jaar was en ik had een zus die ook er niet meer was Miriam genaamd.In het kinder tehuis werd ik door iedereen Mere Jam genoemd,dat betekend mijn leven.Echte naam is Eva Most-salema. Ik hoop dat u mij terug mailt.De reisverhaal vanaf Nederland via Zittau met trein langs heel europa en turkije en Iran tot India wil ik u wel andere keer mailen. Hierbij stop ik met mailen .

Inafwachting op uw mail,

Ems van Duuren

n